Hayat dediğimiz şey, ne yalnızca bir çizgi ne de tek bir ihtimaldir. Kimi zaman ilk bakışta başlar, kimi zaman bir yıkıntının ardından filizlenir. Kimi hiç evlenmemiştir ama umutla bekler, kimi ise çoktan evlenmiş, ayrılmış, belki çocuk sahibi olmuş ve “bir daha olur mu?” diye sessizce sorar kendine… İşte bu yazı, hepsine birden yazıldı.

Evlilik: Bir Başlangıçtır, Son Değil

Toplumda evliliğe dair çok kalıp yargı var.
"Evlenmeyen eksiktir",
"Boşanan başarısızdır",
"Çocuğu olan tekrar sevemez"...

Hayır. Evlilik bir sonuç değil, bir başlangıçtır. Ve bu başlangıç için herkesin farklı bir zamanı, yolu ve sınavı vardır. Hayat herkese eşit fırsatlar sunmaz; ama umut etmek, yeniden inşa etmek herkesin hakkıdır.

"Geçmişi Olan İnsanlar" Değil, "İnsan Olanlar"

Birine değer verirken onun medeni haliyle değil, karakteriyle ilgilenmeliyiz.
Hayatındaki “boşanma”, “çocuk”, “eski hikâyeler” onun insanlığını gölgede bırakmamalı. Çünkü herkesin bir hikâyesi var, önemli olan o hikâyenin devamını nasıl yazdığıdır.

Sen geçmişinden utanmıyorsan, karşındaki de senden utanmamalı.
Sen kendine yeniden bir hayat kurmak istiyorsan, bu başkasının yargı hakkı değildir.
Sen sadece insan ol, yeter.

Bir Kalp Kaç Kere Sevebilir?

Cevap: İsterse sonsuz kere.
Çünkü kalp, yorgunluktan değil, umutsuzluktan vazgeçer.
Kimi ilk aşkıyla evlenir, ömrü boyunca mutlu olur.
Kimi yanlış bir kalpte solup gider ama sonra yeniden açar.
Kimi bir çocukla büyür, sonra bir başkasının sevgisiyle yeniden çocuk olur.

İnsan, yaşadığıyla değil, inandığıyla yol alır.

Kırık Hayatlar da Güzeldir

Her şey kusursuz olmak zorunda değil.
Kimi iki boşanma yaşamıştır ama hâlâ sevgi doludur.
Kimi tek evlilik yapmıştır ama içi kırgınlıkla doludur.

Güzel bir hayat, kusursuz geçmişe değil, anlamlı seçimlere bağlıdır.
Evliliğin bir defaya mahsus olduğuna inananlara değil, sevgiyi hak eden herkese açıktır bu kapı.

✨ Yeni Bir Yuvanın Kapısı Aralanabilir

Birlikte kahve içilecek sabahlar,
Çocuklarla birlikte oyun oynanacak akşamlar,
Sevgiyle sarılınacak geceler hâlâ mümkündür.

Yeter ki “Acaba yeniden olur mu?” sorusuna içtenlikle cevap verebilecek bir yüreğiniz olsun.
Ve bir de o yüreğe inanacak kadar cesur birisi...

Son Söz:

“Bir kalp ne kadar kırılırsa kırılsın, doğru insanla karşılaştığında hâlâ sevme cesaretini gösteriyorsa; işte asıl o zaman büyümüş demektir.”

Hiç evlenmemiş olabilirsin…
Boşanmış, yorgun düşmüş olabilirsin…
Çocuğunla birlikte yeni bir hayat kurmaya çalışıyor olabilirsin…

Ne olursa olsun:
Sevgi hâlâ mümkün.
Aile hâlâ mümkün.
Mutluluk hâlâ mümkün.

Yeter ki bir şans daha vermeyi bilelim. Önce kendimize. Sonra hayata.

24 Temmuz 2025, 11:45
Kategori: Hayatın İçinden